MAIKLING KASAYSAYAN

MAIKLING KASAYSAYAN NG LANGIT


Nang wala pa ang mundo ay inisip ng Dios na bago siya magsimula sa paglikha ng anomang bagay ay magkaroonsiya ng isang kasangguni na makakatulong. Sa kaniyang pag-iisip ay sumipot sa kanyang ulo ang limang TITIK na may sinag at nagni ningning sa anyo ng limang talulot ng isang mayuming bulaklak. Ang bulaklak na ito ang tinatawag na GUMAMELA CELIS na ang ibig sabihin ay BULAKLAK ng LANGIT, o bulaklak ng mundi (ROSA MUNDI ) , at ang limang titik na nabanggit ay dili iba kundi ang matamisna pangalang M-A-R-I-A, na sa wikang Siria ay MIRIAM na ang kahulugan ay KATAASTAASAN.

Nang hindi pa ginagamit ang pangalang MARIA, BULAKLAK lamangang tawag ng Dios sa naging kauna-unahang bunga ng kaniyang pag-iisip. Angunang inihanda ng Dios na pasimula ng kanyang paglikha ay ang IMPIERNO o AVERNI na nasa ibaba at dakong kailaliman. Ganito ang sabi niya sa BULAKLAK : ''Ikawmuna ay aking iiwan, bantayan mo ang aking Kaban ng Tipan na huwag mongpangangahasang buksan, at kapag hindi mo sinunod ang aking bilin sa iyo aymananaog ka sa aking gagawing lupa at magpapakasakit upang tipunin ang mgasumabog at nangawalang virtud". Nang masabi ng Dios ang gayon, ay nanaog na siya sa kailaliman upang ihanda ang isang malungkot na tahanan ng kanyang mga piling Arkanghel na lilikhain na magsusuwail sa kaniya. Nang maka-alis na ang Dios ay binuksan ni Bulaklak ang nasabing Kaban ng Tipan sa hangad na makilala ang katotohanan at katuparan ng mga sinabi sa kanya. Ng mabuksan na ang kaban ay biglang lumabas ang tatlong letrang "B" na may mga pakpak at nagsilipad. Ang tatlong titik na nabanggit ay ang BAM BAU BIM na tatlong salitang kung sabihin ay TRES VIRTUDES na lubhang mahimala at makababalaghan. Ng magkagayon ay biglang isinara ni Bulaklak ang kaban, subalit ang tatlong "B" ay nakalabas na at hindi na niya nakita. Ng dumating ang Dios buhat sa kailaliman, ang sabi sa Bulaklak ay ganito : "Ngayon ay matutupad sa iyo ang aking sinabi na mananaogka sa lupa at magpapakasakit". Ginawa na nga Dios ang PLANO o ang ANYO ngkanyang mga lilikhain at gagawin: tubig, apoy, hangin, lupa, langit, mga kahoy at halaman, mga tao at mga hayop, araw, buan at bituin, ngunit una at higit salahat ay ang mga banal na Espirito na kakatulungin niya sa paglikha at paggawa.

Ng mayari na ang nasabing PLANO, ay ipinakita ng Dios kay Bulaklak na kaniyangkasangguni at sinabi naman nito na tumpak at mabuti kung Espiritual, ngunitkailangang baguhin ang iba kung gagawing Material , sapagkat ang plano ng Dios,ang malalaking kahoy at ang maliliit at mabababa ay maliliit naman ang bunga..Sinabi ni Bulaklak na kung ang mga kahoy na yaon ay ilalagay sa lupa aykailangang ang lalong malalaki at matatayog ay siyang dapat bigyan ng maliliitna bunga, at ang maliliit at mabababang halaman at gumagapang sa lupa ay siyangdapat bigyan ng malalaking bunga, matataas ay malalaki ang bunga, sapagka'tsinabi ni Bulaklak na ang matatayog at malalaking kahoy ay sisilungan ng mga taohayop kung nadadarang sa init ng araw, at kung ang malaking bunga ng kahoy aymahinog at hindi makaya ng tangkay at malaglag at sa pagkakataong ito ay maytaong nakasilong at mabagsakan ay maaaring mamatay o mapinsala ang tao, kaya'tito ay dapat baguhin ang sabi ni Bulaklak.

Ginawa ng Dios ay binago. Ang malaki at matayog ng kahoy aysiyang pinapagbunga ng maliit, at ang maliliit na halaman ay siyang pinapagbungang malalaki, ayon sa payo ni Bulaklak. Ng nakahanda na ang lahat ay inisip ng Dios na likhain na ang kanyang mga kakatulungin. Ng siya'y nag-iisip ay biglasiyang pinawisan sa taguilirang kanan, at ng kanyang iwaksi ang labing anim nawisik ng pawis ay naging labing anim na Espiritu. Muli siyang nawisan sataguilirang kaliwa at walong butil na pawis naman ang sumipot at ng iwaksi aynaging walong Espiritu rin. Ganyan ang sabi sa kasay-sayan. Sa dalawampu't apatna ito ay hinugot niya ang tatlo na magsisiganap at tutupad sa kanyang ginawangplano. Ito ang tinatawag na tatlong makapangyarihang AVELATOR AVETEMET AVETILLO. Ito ang Tatlong Personas o Santisima Trinidad na nag-usap pangpasimulan ang paglikha.
Nang nag-uusap na ang Tatlo ay nakatanaw sila sa malayong malayo sa dakongkailaliman, ng tatlong liwanag na nagniningning na tumataas at patungo sadakong kinalalagyan nila. Ang buong akala ng Tatlo ay sila lamang ang una atsila lamang ang Dios, ngunit ng makakita sila ng iba ay sumaloob nila na may ibapang Dios na katulad nila. Ang nasabing liwanag ng malapit sa tatlong nag-uusapay tumapat ang isa sa bawa't isa at ng kanilang mamasdan ay tatlong titik nanag niningning na S.T.M. na ang sabi sa kasaysayan ay SAU TUM MUP na naging tatlong bato na kanilang uupuan. Ng sila'y uupo na, ay nakita nila sa ibabaw ng bawa't bato ay may tig-isang salitang nakasulat na ARDAM ARADAM ADRADAM. Ang tatlong salitang ito ang ay siyang tunay na pangalan ng Tatlong Personang nag-uusap. Ang mga pangalang ito ay dapat ilihim at hindi dapat sabihin kundi doon lamang sa karapat-dapat pagsabihan.



Sa pag-uusap ng tatlo ay pinagkaisahan nila na gawin at palitawin ang lupa, subalit ng lumitaw ang lupa ay gayon na lamng ang kanilang pagtataka at panggigilalas sa kanilang nakita na pitong bakas na hindi nila maubos malirip kung bakit nagkaroon ng gayon ay hindi pa sila lumilikha ng tao, kaya't inisip nila na hanapin upang makilala kung sino-sino ang mga may bakas niyaon. Sa kanilang paglalakad ay natagpuan nila ang nasabing pito, subali't ng tanungin nila upang makilala ay ayaw magsabi ng kanilang pangalan, at ang sagot pa sa tatlo ay wala silang paki-alam sa kanila at sila'y hindi nila nasasakupan.



Sa sagot na ito ay umalis ang tatlo at iniwan na ang pito upang magbalik sa kanilang upuang bato, ngunit sa pag babalik nila ay nakatanaw sila sa malayo ng dalawa katao na hindi rin nila mapagsino, Totoong nagugulumuhanan ang tatlo sa nangyayaring ito, kaya't ang ginawa ng tatlo ay nilapitan ang dalawang nakita at kanilang tinanong, subali't ang sagot ng dalawa ay kagaya rin ng pito, na hindi sila dapat paki-alaman at sila'y hindi nila nasasakupan, at ang sabi pa sa kanila : Ng hindi pa yari ang sangtinakpan, gumawa na kami ng aming sariling tahanan, sa litid ng mundo kami tumatahan. Sa sagot na ito ay iniwan na ng tatlo ang dalawa upang magtuloy sa kanilang upuan at magpatuloy na sa kanilang paglikha at paggawa. Pinagkayarian ng tatlo na gawin ang liwanag na tatanglaw sa sangsinukob, at sinimulan na nga nila ang paggawa sa araw.



Nang mayari na nila ang araw ay hindi nila mabigyan ng lubos na liwanag, ng ningning at ng init. Walang ano-ano ay nakarinig sila ng isang tinig na nagsasabi na ang tanging makapagbibigay ng kailangan nila sa araw ay ang matandang babae na kanilang nakita na tumatahan sa litid ng lupa, kaya ang ginawa ng Ama ay inutusan ang Anak sa sinasabing matandang babae upang hingin ang kanilang kailangan. Ng lumakad na ang Dios anak ay biglang nagdilim ang dinaraanan at hindi malaman ang patutunguhan kaya't siya'y napatigil at sa pagtigil niya ay may tinig siyang narinig na nagsabi sa kanya na ganito ang iyong sabihin upang magliwanag at ng makita niya ang kaniyang dinaraanan .

Ang salita ay ganito : LIHIS TAGUITAC SAGRANATAC PAPARONATAC. Ng ito'y masabi ay biglang nagliwanag ang kanyang daraanan, kaya't siya'y nagpatuloy. Ng siya'y dumating sa litid ng lupa na tinatahanan ng nasabing matandang babae ay tumawag siya, ngunit walang sumasagot bagama't nararamdaman niya na may mga tao sa loob. Ng siya'y ayaw buksan at ang matandang babae ay hindi niya makausap,, ay nagbalik siya sa Amang nag-utos upang ipagbigay-alam ang nangyari.

Ng matanto ng Ama ang nangyari ay pinabalik ang Anak at ang bilin niya pagdating sa pinto ng tahanan kueba ng matanda ay ganito ang sabihin: "Credo de la Sanctisima Trinidad Virgen Muy Poderoso Sumitam Rey de los Erejes Tartan Sancta Emerenciana, Mibat Miallarat Jesus Virgen Maria Isumo Benedictus Crucis, Oh Deus Imitam Imibuyos Deste Allisum Seram Calabarian Apocalipsis Hoc Est Enim Corpus Meum, Et Incarnatus et de Spirito Sancto, Natus Ex Maria Virgine Et Emo Cactus est et crucifixus: Sancta Emerenciana, Santo Ustolano. Sancto Algamo, Sancto Mitam Sancto Solamitam , Sancto Icam Sancto Demicallote Sancto Demillorus, Adveni Dissimo Loctuos , Sancta Mitam Ceram Balambam Guntillan Mujer Angelitam Singratam Obalam Tantan. Sancto Magob, Santo Macob, Sancto Marob, Santo Yubuob, Santo Lib Sto. Loctorum, Jesus Sancto Sancto Baclorum"

Nang dumating ang Dios Anak sa pinto nang nasabing kueba ay tumawag siya sa matandang babae at ng siya'y ayaw buksan ay sinambit ang mga salitang sinabi ng Ama. Matapos niyang banggitin ang mga nasabing pangungusap, ang pinto ng kueba ay biglang nabuksan at lumabas ang matandang babae. Sinabi ng Dios Anak ang kanyang sadya, at ipinagkaloob naman ng matanda ang hinihingi ng anak ng Dios.

Dumukot ang matandang babae sa kanyang sukbitan at isang bubog na nagniningning ang ini-abot sa Dios anak, at ang bilin ay ikuskos ang nasabing bubog sa mukha ng araw upang magliwanag at magkainit. At gayon nga ang ginawa ng Dios Anak, ikinuskos sa mukha ng araw, at ang araw ay uminit, nagningning at nagliwanag.

Nasa ganitong kalagayan ng sila'y makarinig ng isang tinig na hindi nila napagsiya, kaya't kanilang sinundan at ng kanilang abutan ay isang ulilang liwanag ang kanilang nakita. Tinanong nila kung sino siya at ang sagot sa kanila siya'y mata, at biglang lumagpak sa kanilang harapan ang isang matang may pakpak. Nang kanilang dadamputin ay biglang lumipad ang matang may pakpak at kanilang hinabol hanggang sa gitna ng dagat . Ang matang tumalsik ay biglang nabasag at naging tatlong piraso na naging tatlong isda at sa katawan ng bawa't isa ay nakasulat ang tig-iisang salita na ARAM ADAM ACSADAM

Nang sundan ng tatlong Personas ang talong isda ay biglang lumubog at nawala at naging tatlong batong lumubog sa pusod ng karagatan. Sinundan din ng tatlong Personas at hindi hinihiwalayan hanggang sa sila'y sumapit sa kaibuturan ng dagat. Ng sila'y sumapit sa lugar na yaon, ay nakakita sila ng isang malaking bato at sa libis ng nasabing bato ay may isang matandang naglalakad, at siya ay kanilang sinundan at ganito nga ang sabi sa Kasaysayan. Nang ang Tatlong Persona'y naglalakad sa kaibuturan ng dagat, nakasumpong sila at nakamalas, isang matandang naglalakad sa libis ng bato ARA ang pamagat. Sa gayon ang Dios Ama ay nangusap SANCTUS DEUS, Ang Dios Anak ay sumagot SANCTUS FORTIS, Ang Espiritu Santo'y nagsulit SANCTUS IMMORTALIS, ngunit may sumagot na boses wika'y MISERERE NOBIS. Ang Tatlo'y lumingon pagdaka sa boses na nagbadya, aba anong katakataka, tayo pala'y may kasama. Halina't ating hanapin at ng ating masumpungan, nang matagpuan ang matandang sinusundan sa bato'y nasok pagkuan. Yaong batong pinasukan walang pintong dinaanan, ang bato'y saan man tingnan buo at parang hininang. Nang ang langit ay masarhan sa Nunong pinasukan sa tatlong Personang mahal walang makabukas sinoman. Ito ang ipinahayag sa Nunong ipinangusap ng ang bato ay bumukas ....PAPURI SA DIYOS!!!!!!!......ITUTULOY